آغازين روزي كه در محضر شما حاضر شديم برايمان خيلي شيرين و دوست داشتني بود.پيش از آنكه مشتاق يادگيري اركان جرم باشيم محتاج يادگيري نوع رفتارهاي پرمهر شما بوديم.و بيش از آنكه دل به "ركن معنوي" جرم بسپاريم محو معنويت شما شديم.و فارغ از آموختن" ركن مادي" از شما ياد گرفتيم كه براي ماديات كار نكنيم."ركن قانوني" را رهاكرديم و به حكم قانون شاگردي دل را در گرو مهر شما در آورديم.

صميميت و انس شما با همه دانشجويان خلاء دوري از خانه و كاشانه را برايمان پر مي كرد و لبخندهاي شما ما را به ياد تبسم هاي مهربانانه ي پدرانمان مي انداخت.

كلاس هاي شما مكان بازگويي ضبط صوت گونه مطالب نوشته شده در كتاب نبود كه هم محفل درس بود و هم مجلس انس.نقدهاي سازنده شما،نگاه هاي نو و بديع شما به مسائل،سعه صدرتان در پذيرفتن نظر مخالف،و اهتمام تمام در آموختن مطالب به ما و و و باعث تمايز كلاس شما از سايرين شده بود.و حقا كه ..."آموختيم".

و اكنون...

اين متعلمان مشتاق بايد نظاره گر رفتن شما از دانشكده باشند.وه كه چه سخت است تحمل نبودن شما و چه دشوار است محروم شدن از تعاليم استادانه شما...

اما يقين دارم كه اين مصباح پر فروغ هر جا كه باشد پروانه هاي نور پرست را به گرد خود جمع خواهد نمود.

"هر كجا هستي باش...

اما

باش!"

دعايمان كنيد...مثل هميشه.

*"مهر استاد"نام كتابي است كه به بررسي زندگي و احوالات آيت الله جوادي آملي مي پردازد.

*عكس بالا(از راست به چپ):آقايان:هادي دهنوي.محسن زيار.حقير.مرتضي نجف آبادي.استاد بزرگوار.محمد نوروزيان.اسماعيل عليدادي