مطالعه اين كتاب را به همه دوستان علاقمند به اين حوزه سفارش مي كنم.خلاصه و چكيده اي از ديدگاه هاي موجود را بحث و بررسي كرده است.

بخش هاي مختلف اين كتاب به اجمال :

مقاله اول از سيد حسين نصر كه به ادعاي خودش يك فيلسوف سنت گرا است درباره رابطه جهان بيني اسلامي و علم جديد است كه با بيان نقدي از علم  جديد و مواجهه جهان اسلام با آن، اقدامات لازم در باب توليد علم اسلامي را از نظر خود بيان نموده است و در انتها با بيان ديدگاهش در حوزه تكنولوژي متنش را به پايان رسانده است.

مقاله دوم از دكتر  شاهرودي با عنوان «نظريه علم ديني بر پايه سنجش معادلات علم و دين» ارائه شده است كه در آن به رابطه علم و دين و مباحث تاريخي و نظري تضاد اين دو پرداخته است. با بررسي مشخصه هاي علم اجتهادي و نقش اجتهاد در علم ديني موضوع را پي گرفته است و مباحثي پيرامون امكان علم ديني، اسلوب استخراج علم از دين است.

«بازخواني نظرات دكتر گلشني در زمينه علم ديني» سومين مقاله كتاب است كه در آن بحث از سابقه «علم ديني» آغاز مي شود و با مباحثي پيرامون اثر نگاه و رويكرد انديشمندان مسلمان بر مباحث علم ديني پيش مي رود. تحقق علم ديني در تاريخ تمدن اسلامي و تفاوت علم ديني با علم تجربي آخرين مطلب اين بخش از كتاب است.

«مدل تأسيس علم ديني در ديدگاه خسرو باقري» كه با بررسي ديدگاه هاي فلسفي در باره علم و بررسي رابطه هويت دين با معرفت ديني آغاز مي شود و با بررسي معنادار علم ديني و موضوعاتي در باب روش شناسي پي گرفته مي شود، با مقدمات و مراحل تأسيس علم ديني اتمام مي يابد، بخش چهارم كتاب را تشكيل مي دهد.

پنجمين مقاله در باره «تعلقات و تقويم علوم» از سعيد زيبا كلام آورده شده است كه به بررسي جايگاه عقايد فرهنگي، تعلقات و ارزش هاي ديني در مباحث معررفت شناسي و روش شناسي اختصاص يافته است. مباحث ديگر اين مقاله نظر زيباكلام در خصوص نقش ارزش ها و بينش هاي ديني در شاكله علم اسلامي است.

ششمين مقاله را گفت و گويي با مهدي ميرباقري با عنوان «علم ديني ابزار تحقق اسلام در عمل اجتماعي» شكل داده است. مباحثي پيرامون زمينه هاي علم ديني، سابقه تاريخي تضاد علم و دين، لزوم دستيابي به فلسفه علم ديني از مهمترين مباحث اين بخش است.

هفتمين مقاله نيز به پيش فرض هاي بازسازي اسلامي علوم انساني از ديدگاه مصطفي ملكيان پرداخته است.
 
آخرين مبحث به نظرات عبدالكريم سروش در خصوص  عدم لزوم و امكان علم ديني اختصاص يافته است.
 
 
*نشر پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
 نویسندگان : سید حمیدرضا حسنی ،مهدي عليپور ، سيد محمد تقي موحد ابطحي