بسیج
بسيج در واقع يك ارتش بىرنگِ بىادعاى همهگير در سطح كشور است؛ و اين ارتش براى مبارزهى در
همهى عرصههاست؛ نه فقط در عرصهى نظامى. عرصهى نظامى يك گوشهى محدودِ گاهگاهى است.
هميشه كه جنگ پيش نمىآيد.
عرصهى حضور بسيج خيلى وسيعتر از عرصهى نظامى است. اينى كه من بارها گفتم و تكرار ميكنم كه
نبايد بسيج را يك نهاد نظامى به حساب آورد، تعارف نيست؛ بلكه حقيقت قضيه اين است. بسيج
عرصهى جهاد است، نه قتال. قتال يك گوشهاى از جهاد است. جهاد يعنى حضور در ميدان با مجاهدت، با
تلاش، با هدف و با ايمان؛ اين ميشود جهاد. لذا «جاهدوا بأموالكم و أنفسكم فى سبيل اللَّه»؛ جهاد با
نفس، جهاد با مال. جهاد با نفس كجاست؟ فقط به اين است كه توى ميدان جنگ برويم و جانمان را كف
دست بگيريم؛ نه، يكى از انواع جهاد با نفس هم اين است كه شما شب تا صبح را روى يك پروژهى
تحقيقاتى صرف كنيد و گذر ساعات را نفهميد. جهاد با نفس اين است كه از تفريحتان بزنيد، از آسايش
جسمانيتان بزنيد، از فلان كار پرپول و پردرآمد - به قول فرنگىها پولساز - بزنيد و تو اين محيط علمى و
تحقيقى و پژوهشى صرف وقت كنيد تا يك حقيقت زندهى علمى را به دست بياوريد و مثل دستهى گل به
جامعهتان تقديم كنيد؛ جهاد با نفس اين است. يك قسمت كوچكى هم جهاد با مال است.
دانشگاه امام صادق عليه السلام به عنوان